فراقت!!
دل بردی از من به یغـــــــــــما ای ترک غـــــارتگر من
دیدی چه آوردی ای دوست از دست دل بر سـر من
عشق تو در دل نهــــان شد دل زار و تن ناتوان شـد
رفتی چو تیـــــر و کمان شد از بار غــــــــم پیکر من
می سوزم از اشتــــــــیاقت در آتشــــــــم از فراقت
کانون من سیـــــــــــنه من ســـــــودای من آذر من
بار غـــــــــــــم عشق او را گردون نیارد تحـــــــــمل
چون می تواند کشـــــــــــــیدن این پیـــکر لاغـر من
اول دلم را صفــــــــــــــــا داد آیینه ام را جــــــلا داد
آخر به باد فنـــــــــــــا داد عشق تو خاکســـــتر من
+ نوشته شده در جمعه ۳۰ فروردین ۱۳۹۲ ساعت 10:20 PM توسط آرام
سلام، آرام هستم، متولد لحظه سال تحویل 1355، زمستان 1386 متوجه مهمان ناخوانده اما در عین ناخواندگیش بهترین هدیه خدا! ام اس شدم.